Somberheid: bestrijden of omarmen?

Hollon stelt dat somberheid, hoe ongemakkelijk ook, een functie heeft. Het dwingt ons om naar binnen te keren, stil te staan bij onze gevoelens, diep na te denken en complexe sociale en persoonlijke problemen op te lossen. Bovendien geeft het een zichtbaar signaal aan onze omgeving: "Houd rekening met mij."

In een wereld waarin we somberheid vaak zo snel mogelijk willen fixen, vond ik dit een verfrissend perspectief. Misschien is het juist waardevol om te luisteren naar wat somberheid ons probeert te vertellen.

Wat vind jij? Moeten we somberheid vaker omarmen in plaats van bestrijden?